Mannenochtend in Nieuwsblad Westland
24 januari 2024
Mannenochtend bij Carma: ‘De rode draad is de ziekte kanker en steun’
Allemaal hebben ze wel íets met kanker, de deelnemers (leeftijden lopen uiteen van 30 tot 78 jaar oud) aan de zogeheten Mannenochtend in ‘Carma – centrum voor leven met en na kanker’. De een heeft of had de ziekte zelf, de ander verloor zijn levenspartner door kanker, weer een ander heeft een partner die ziek is. Door met elkaar te praten vinden ze niet alleen steun en troost bij elkaar, maar zijn ze er ook even tussenuit. Fred Louter schoof een ochtendje aan, luisterde mee en ontdekte dat delen kan helen.
Elke tweede en vierde vrijdag van de maand ontmoeten de mannen elkaar. De tweede vrijdag is er een gesprek in tuinkamer De Tourmalet (vernoemd naar de ‘berg van trouwe sponsor Team Westland’), twee weken later gaan ze met elkaar op stap. Vrijdag 12 januari is het de gespreksdag. De (negen) mannen druppelen rond 10 uur binnen. Ze beginnen met een rondje: hoe zit iedereen erbij? Omdat het kort na de feestdagen is, wordt daar veel op teruggeblikt. Een aantal van hen was blij dat het weer 2 januari was. Anderen hebben de feestdagen, ondanks het gemis van een dierbare, redelijk tot goed doorstaan. Dan volgt het thema van deze ochtend: positieve gezondheid. Kaartjes worden getrokken, met daarop een vraag. Er is één nieuwe deelnemer: Cock. De 75-jarige Westlander verloor slechts twee weken eerder zijn vrouw aan kanker en dat is te merken: Cock pinkt af en toe een traantje weg. Dat mag uiteraard. ‘Ik vind het fijn om te praten met anderen over hoe ik mij momenteel voel. Ik schaam mij niet voor mijn gevoelens en verdriet, zeker niet. Dat hoort erbij.’
Rugzakje
De overige deelnemers kijken en luisteren zonder oordeel toe. Ook zij hebben uiteraard een bepaald rugzakje als het gaat om kanker. Zoals Jan, Bob en Roland. Alle drie getroffen door prostaatkanker, soms ook nog eens gepaard gaand met uitzaaiingen. Zij maken al langere tijd deel uit van de groep. Ze waarderen de inspanningen van de gespreksleiders Leo en Lenie om dit soort initiatieven mogelijk te maken. Want dergelijke gespreksgroepen met mannen zijn heus geen vanzelfsprekendheid in onze regio. Lenie: ‘Mannen praten over het algemeen niet heel gemakkelijk over hun gevoelens. Hier gebeurt dat wel, zelfs dus in Westland, al zitten er ook mannen uit Den Haag tussen, hoor.’
Jan, die zelf prostaatkanker heeft en ook zijn vrouw is verloren, heeft ergens een quote gevonden die hem aanspreekt: “Ik huil de gehele dag, maar soms doet mijn gezicht mee”. ‘Dat betekent dat er diep van binnen altijd wel verdriet zit, maar dat dit zich niet altijd uit in tranen.’ Ook Frank doet een duit in het zakje als het gaat om wenen: ‘Huilen is het wassen van de ziel. Met andere woorden: het is goed om af en toe eens even lekker te huilen.’
Dankbaar
Wil komt elke vrijdag. Zelf is hij niet ziek, zijn vrouw heeft kanker en leeft gelukkig nog. ‘Ik ben blij dat ik Carma en de Mannenochtend heb ontdekt. Ik merk dat ik beter in mijn vel zit dan een half jaar geleden. Dat heeft zeker te maken met de Mannengroep. Ik voel mij gesteund en krijg soms goede emotionele, maar zeker ook praktische tips. Daar ben ik de groep dankbaar voor.’
Frank weet wat alle mannen gemeen hebben met elkaar: ‘De rode draad in de ochtendgroep: de ziekte kanker en steun. We zijn geen vrienden van elkaar, maar we delen misschien wel meer dan met vrienden.’ Martin: ‘Dat denk ik ook. Het delen geeft troost.’
Aart sluit af met een vrolijke noot: ‘Wanneer je hier nooit geweest bent en dit leest, denk je misschien dat het alleen maar kommer en kwel is in deze groep, maar er wordt ook genoeg gelachen hoor. Dus twijfel je ook, kom gerust eens langs.’
Onder het kopje agenda op onze website vind je de nieuwe data voor de mannenochtend. Je bent van harte welkom.